Ish-deputeti Agron Duka duke udhëtuar për në Tepelenë ka hasur në anë të rrugës një burrë me kufizime mendore. Bëhet fjalë për Kastriotin, i cili ka një histori të pazakontë.
Kastrioti sot ka probleme mendore, por dikur ishte nxënës ekselent në mësime dhe këtë dinë ta thonë të gjithë banorët përreth zonës.
Mësohet se ai ka edhe një vëlla në Amerikë, i cili është kujdesur ti ndërtojë shtëpinë, por Kastrioti nuk pranon të jetojë brenda në shtëpi. Kastrioti qëndron në rrugë, në shi dhe në diell të nxehtë.
Duka bën apel të fortë për autoritetet , të bëjnë diçka për rastin e Kastriotit pasi ai është mbi të gjitha një qënie njerëzore.
Komenti i plotë:
Te dashur miq! Kushdo qe ka kaluar Tepelenen me makine, besoj i ka rene ne sy nje qenje krejt e vetmuar qe qendron gjithe kohen palevizur,i cili ne pamje te pare duket si nje peme e mbire rastesisht ne ane te rruges. Behet fjale per nje njeri me aftesi te kufizuara mendore, qe rri e sheh makinat qe kalojne, me nje qese plastike ne dore te mbushur me copa buke e mbeturina ushqimesh. Sa here me bie rruga shpresoj qe dikush te jete kujtuar dhe ta kete mare nen perkujdesje, por gjithmone e shoh ne te njejtin vend. Nuk besoj te kete njerez te aferm, por si ka mundesi qe strukturat shteterore, ata qe e kane per detyre, te tregohen kaq indiferente e te mos bejne ate qe i takon, detyren.
Te thuash qe nuk e kane vene re eshte e pamundur, sepse ky i mjere qendron ne te njejtin vend, sapo kalon rrethrrotullimin e Tepelenes ne drejtim te Gjirokastres, qendron ne shi, ne zhegun e vapes se gushtit, kohe kur shume nga pushtetaret kalojne ne ate rruge me makina lluksoze me destinacion plazhet e Sarandes e te Greqise. I bej thirrje atyre qe i takon te meren me keto raste, besoj spitalet shteterore ose qendra te ngritura posacerisht, te meren me rastin ne fjale sepse behet fjale per nje qenje njerezore, bir i perendise, qe meriton te trajtohet si i tille. Ne rast se vdekja e gjen ne ato kushte, ne rruge, te pangrene, te paveshur, te zhuritur nga vapa pervelonjese apo te ngrire nga te ftohtit pergjegjes do jemi te gjithe dhe fantazma e ketij te mjeri do na ndjeke sa here te kalojme ne ate rruge. Persa me takon jam gati te kontribuoj me sa mundem. Sinqerisht! A. D
