Kampionati shqiptar është kërnac. Pas analizimit të rezultateve të ndeshjeve të zhvilluara përgjatë 18 javëve të garës, del në pah një tablo mjaft domethënëse për natyrën e Kategorisë Superiore.
Statistikat tregojnë qartë se kemi të bëjmë me një kampionat të balancuar, të kujdesshëm dhe me prirje të theksuar drejt ndeshjeve me pak gola, ku diferencat mes skuadrave janë minimale. Rezultatet më të shpeshta të regjistruara janë 0– 0, 0–1, 1–0 dhe 1–1, secili me nga 14.44% të totalit. Kjo do të thotë se mbi gjysma e ndeshjeve janë vendosur ose nga një gol i vetëm, ose nuk kanë prodhuar fitues. Një fakt i tillë flet për një disiplinë taktike të theksuar, veçanërisht në fazën mbrojtëse, si dhe për mungesën e hapësirave në zonën e rrezikshme. Barazimet zënë një rol kyç në këtë periudhë 18-javore.
Vetëm rezultati 0–0 përbën 14.44% të ndeshjeve, ndërsa barazimi 1– 1 shfaqet me të njëjtën frekuencë. Nëse u shtohen edhe barazimet më të rralla si 2–2 apo 3–3, bëhet e qartë se ndarja e pikëve është një element konstant i këtij sezoni. Kjo situatë pasqyron një nivel të ngjashëm force mes skuadrave, ku asnjëra palë nuk arrin të dominojë bindshëm tjetrën. Një tjetër element i rëndësishëm është dominimi i ndeshjeve me pak gola. Rezultate si 2–0, 2–1, 0–2 dhe 1–2 janë të pranishme, por gjithmonë në përqindje më të ulëta krahasuar me rezultatet minimale. Në të kundërt, ndeshjet me shumë gola mbeten përjashtim.
Rezultate si 4–1, 1–4, 5–1 apo 6–2 janë regjistruar vetëm në raste të veçuara, me nga 1.11%, çka tregon se shpërthimet ofensive janë të rralla dhe zakonisht lidhen me diferenca të mëdha cilësore mes skuadrave. Këto shifra janë tregues i qartë i një kampionati ku taktika dhe kujdesi kanë përparësi ndaj rrezikut dhe spektaklit. Trajnerët duket se i qasen ndeshjeve me strategji konservatore, duke synuar së pari mos-pësimin e golit dhe vetëm më pas ndërtimin e fazës sulmuese.
Kjo qasje ka sjellë një numër të madh ndeshjesh të mbyllura, ku një episod i vetëm mund të vendosë fatin e gjithë takimit.Analiza e 18 javëve ofron një pasqyrë të qartë të karakterit të këtij kampionati, ekuilibër, pak gola dhe rezultate të ngushta. Për tifozët e spektaklit ofensiv, kjo mund të jetë zhgënjyese, por për dashamirësit e taktikës dhe lojës së disiplinuar, kemi të bëjmë me një garë interesante dhe të paparashikueshme. Statistikat jo vetëm që përmbledhin të shkuarën, por shërbejnë edhe si udhërrëfyes për atë që mund të pritet në javët në vijim.
TRIUMFET – Fitoret në shtëpi përbëjnë 39% të rezultateve totale, me 35 ndeshje të fituara nga ekipet pritëse. Kjo shifër tregon se avantazhi i fushës mbetet një faktor i rëndësishëm, por jo dominues. Ekipet mike kanë arritur të marrin rezultate pozitive në një numër të konsiderueshëm ndeshjesh, ndërsa barazimet, me 32% ose 29 takime të përfunduara pa fitues, konfirmojnë nivelin e lartë të rivalitetit dhe kujdesin taktik që karakterizon shumicën e përballjeve. Nga ana tjetër, fitoret jashtë fushe arrijnë në 29% të totalit, një tregues i qartë se skuadrat nuk ndihen inferiore kur luajnë larg tifozëve të tyre. Ky fakt e bën kampionatin edhe më të paparashikueshëm, pasi rezultati nuk varet domosdoshmërisht nga faktori fushë, por nga forma, përqendrimi dhe menaxhimi i momenteve kyçe të lojës.
Statistikat e golave e përforcojnë edhe më shumë këtë panoramë. Në 69% të ndeshjeve janë shënuar më pak se 2.5 gola, duke treguar një prirje të theksuar drejt lojës së mbyllur dhe disiplinës taktike. Vetëm 31% e takimeve kanë prodhuar më shumë se 2.5 gola, çka dëshmon se ndeshjet me spektakël të madh ofensiv janë më të rralla. Trajnerët duket se i japin përparësi mbrojtjes dhe kontrollit të rezultatit, duke e bërë çdo gol të shënuar tejet të vlefshëm. Në këtë kontekst, çdo pikë ka peshë të madhe dhe gabimet ndëshkohen menjëherë. Kampionati shfaqet si një garë ku durimi, organizimi dhe efikasiteti janë po aq të rëndësishëm sa talenti individual. Statistikat nuk lënë vend për dyshime, sepse kemi të bëjmë me një kampionat të luftuar, të balancuar dhe shpeshherë të vendosur nga detajet më të vogla, duke e mbajtur interesin të lartë nga java në javë.
45 MINUTA – Kur shohim rezultatet pas pjesës së parë, vërehet një dinamikë interesante. Fitoret e ekipeve në shtëpi janë regjistruar në 32 ndeshje (36%), ndërsa barazimet janë më të shpeshta, duke ndodhur në 39 ndeshje (43%). Kjo tregon se pjesa më e madhe e ndeshjeve pas 45 minutash të para mbetet e balancuar dhe nuk ka një dominim të qartë nga asnjëra skuadër. Nga ana tjetër, fitoret jashtë fushe janë më të rralla, vetëm 19 ndeshje (21%), gjë që tregon se suksesi i mysafirëve është më i vështirë dhe shpesh i rrallë, veçanërisht në fazën e parë të ndeshjes.
Këto të dhëna ofrojnë një pasqyrë të qartë mbi tendencat e lojës, ndeshjet shpesh janë të hapura, me mundësi që të dyja ekipet të shënojnë, por gjithashtu tregojnë se ekipet vendas kanë një avantazh të lehtë dhe se barazimet janë shumë të zakonshme, sidomos në pjesën e parë të ndeshjes. Kjo mund të interpretohet si një tregues i rëndësishëm për trajnerët, analistët që kërkojnë të kuptojnë strategjitë e ekipeve dhe dinamikën e lojës. Një tjetër përfundim i rëndësishëm është se këto statistika mund të përdoren për të bërë parashikime probabilistike për ndeshjet e ardhshme. Për shembull, duke ditur se 43% e ndeshjeve përfundojnë me gola nga të dyja ekipet, mund të supozohet se ekziston një shans i konsiderueshëm që edhe ndeshjet e ardhshme të jenë të ngjashme. Po ashtu, probabiliteti më i lartë i barazimeve pas pjesës së parë sugjeron se fillimi i një ndeshjeje shpesh është i kujdesshëm, me ekipe që fokusohen më shumë te mbrojtja dhe kontrolli i lojës sesa te sulmi i shpejtë.
