Nga ROLAND QAFOKU
Kjo është një fotografi që besohet se publikohet për herë të parë për publikun shqiptar. Është gjetur në Arkivin Qendor të Shtetit Italian dhe është pjesë e fondit LUCE. Mban datën janar 1941 dhe vendndodhja është në fshatin malor të Spatharës në Skrapar. Jemi 84 vjet më parë dhe në të dallohen qartë disa ushtarë italianë, një pjesë të future në një guvë dhe në një çadër dhe një pjesë duke ecur përmes një transheje dhe të zhytur dëborë. Nga trashësia e dëborës merret me mend se sa ftohtë duhet të ketë qenë. Nuk duhet shumë për të kuptuar se vështirësitë e ushtrisë italiane për të përparuar drejt Greqisë kanë qënë të pakta, për të mos thënë të pamundura. Është një moment i fiksuar në celuloid që tregon shumë.
Në librin “Lufta e hidhur”, autori Giorgo Rizzo shkruan se përveç 38.382 të vrarëve në këtë luftë, ushtria italiane pati edhe të 12.368 të ngrirë në dëborë, por edhe 15 mijë të tjerë të zhdukur. E pra, numri i atyre që ngrinë në dëborë ishte tejet i madh, por akoma edhe më i madh ishte numri i atyre që nuk iu gjetën as eshtrat. Një pjesë e trupave u varrosën në atë mal me dëborë dhe nuk u gjetën kurrë, ndërsa një pjesë u bënë ushqim për egërsirat e atij pylli të dendur në atë kohë. Pak e dinë se deri në fund të viteve ‘80-të, në zonën e Vëndreshës dhe Spatharës në Skrapar, sa herë gërmohej për hapjen e tokave të reja, gjendeshin ende kufoma ushtarësh italianë apo material ushtarak. Jam i bindur se nëse sot ndërmerret një operacion i specializuar, do gjenden eshtra të tjerë të atyre që vdiqën nga i ftohti.
E vërteta tjetër është se shqiptarët nuk e mbështetën atë luftë. Ndonëse kryeministri Shefqet Vërlaci firmosi shpalljen e luftës me Greqinë, ushtarët shqiptarë të mobilizuar me dëshirë apo me detyrim në ushtri, nuk iu bashkuan ushtrisë italiane dhe nuk luftuan kundër grekërve. Nga dëshmitë që unë personalisht kam marrë nga disa banorë me moshë të madhe rezulton se popullsia e zonës së Skraparit, madje, ka mbështetur dhe strehuar ushtarët grekë në këtë luftë. U kanë dhënë ushqime dhe i kanë strehuar edhe në shtëpitë e tyre.
Ndërkaq, kjo fotografi është një provë e vogël e një lufte të madhe që nisi me arsyetimin që Italia ti kthente shtetit shqiptar Çamërinë që Greqia e kishte marrë padrejtësisht në 1913, por që pas dështimit, i shërbeu Greqisë si një arsye e madhe për marrjen edhe të një pjese tjetër territori. Një mufkë që jetoi edhe në mendjet e sëmura të shumë grekërve. Edhe sot Ligji i Luftës ndaj Shqipërisë vijon të jetë në fuqi dhe ky është absurditeti më i madh se si Greqia e hoqi ndaj Italisë, vendi që e sulmoi dhe e mban ende ndaj Shqipërisë, tokës nga ku e sulmoi Italia. Kjo fotografi tregon më shumë se sa firma e Shefqet Vërlacit./Marrë nga Facebook-u i autorit