Ish-kryeministri Fatos Nano ka treguar historinë kur e kanë përjashtruar nga shkolla për shkak të mësuesit të fiskulturës.
Ai tha se në një moment gjatë orës së fiskulturës, ai dhe shoku i tij shkuan pranë një muri për nevojat personael, por i kapi mësuesi dhe i çoi te nëndrejtoresha, të cilës i tha se të dy nxënësit hoqën të mbathurat dhe e tundën para vajzave.
Nano tregon se e çuan të punojë në uzinën”Partizani”, por megjithatë në provime ai i mori të gjitha 10-a.
“Po bënim orën e fiskulturës dhe mbrapa “Sami Frashërit” ishte gropa e rërës, e kërcimit së gjati dhe po kërcenin vetëm djemtë. Merrnim vrull në cep të murit, kërcenim në gropë dhe bënim xhiron mbrapsht.
Në një nga xhirot, në cepin e murit, unë dhe një shoku im vemi të bëjmë “ujët”.
Profesori pezullon orën e mësimit, na merr siç ishim me veshje sportive dhe na çon në zyrën e nëndrejtoreshës dhe i thotë “këta hoqën të mbathurat, nxorën ato që s’duheshin nxjerrë dhe e tundën para gocave të klasës”.
Ndërkohë në atë periudhë ishim kapur duke përgjuar banjat e vajzave 4 çunat e tjerë nga klasat e tjera, kishin bërë vrima në mur. I bashkuan të 2 grupet dhe na çojnë deri në fund të vitit në uzinën “Partizani”.
Mua më futën në reaprtin mekanik, kujdestar ishte një Sul dhe fillova të mësoja dhe punoja 8 orë në ditë.
Ky shoku im kishte një dajë dhe bëmë mësime jashtë klase me të dhe unë i mora të gjitha provimet 10.
Në qershor kur u ktheva, mësueset i thoshin të tjerëve “ja këta që punojnë dhe mësojnë”, tregoi Nano në Opinion.
Nano: Mua ma kanë përjashtuar nga gjimnazi në vitin e dytë.
Fevziu: Çfarë bëre?
Nano: Po bënim orën e fizkulturës. Profesor ka qenë kampioni i atletikës Besim Qyqe. Dhe mbrapa gjimnazit “Sami Frashëri”, nuk di nëse ekziston akoma ajo copë oborr aty, ishte gropa e rërës dhe po kërcenin vetëm djemtë, vajzat ishin në palestër. Ne merrnim vrull në cep të murit, kërcenim në gropë dhe bënim xhiron mbrapsh. Në një nga këto xhiro, në cepin e murit, unë dhe shoku im që ishte familje e persekutuar, daja e tij ishte një nga eksponentët e një nga firmat më të mëdha farmaceutike të kohës.
Vemi bëjmë ujët, siç bënin djemtë. Profesori pezullon orën, na merr siç ishim me veshje sportive dhe na çon direkt në zyrën e nëndrejtoreshës. Dhe i thotë: Këta, hoqën të mbathurat, nxorën ato që s’duhen nxjerrë dhe filluan ta tundin para gocave të shkollës. Gjë që nuk ishte e vërtetë. Njeriu atë gjë e bën fshehurazi. Unë kam pasur një lloj dinjiteti edhe në gjimnaz. Nuk i nënshtrohesha urdhrave pa kuptim, mund të ketë qenë me këtë idenë: t’ia ulim kokën tij.
Ndërkohë në atë periudhë ishin kapur duke përgjuar banjat e vajzave katër çuna të tjerë nga klasa të tjera. Kishin shpuar brima në tavan dhe u kapën, u përjashtuan. U bashkuan të dy grupet dhe ne u shitëm në opinion sikur kishim bërë këtë gjë të pamoralshme. Dhe na çojnë nga shkurti deri në qershor në uzinën “Partizani”. Mua më futën në repartin mekanik, ku kujdestar ishte sekretari i partisë së reaprtit, i cili më priti me këmbët e para , dhe fillova të mësoj rondelet…
Fevziu: Punoje realisht, 8 orë në ditë?
Nano: Po po, dhe na dhanë të drejtën të jepnim provimet për gjithë semestrin e dytë. Kishte një dajë ky shoku im, që ishte mësues matematike dhe fizike. Bëmë disa mësime më të dhe unë i mora të gjitha provimet 10. Kur u ktheva, mësueset u thonin të tjerëve: Ja duhet të shkoni të gjithë atje, shiko si kanë ardhur këta? Kjo e gjitha krijonte pakënaqësi.
