Nën dritën e hënës së një nate qershori nga ato kur qielli është i kthjellët dhe yjet shkëlqejnë si fanarë ndriçues, një aktor dhe regjisor i njohur në Shqipëri, Bujar Kapexhiu tha me zë dhe me figurë:
“Më 30 qershor unë do të shkoj në qendrën e votimit. Por do shkoj t’u tregoj të tjerëve që të mos votojnë. Do t’i pengoj ata në mënyrë që të dënohem 10 vjet që të mos shkoj jashtë shtetit. Kam vendosur të mos shkoj më jashtë shtetit. As më bën përshtypje fare. Jam kaq mirë këtu në Shqipëri. Le që nuk më lë gazeta të dal jashtë shtetit sepse më do çdo ditë një karikaturë”.
Njësoj si ajo alergjia e pranverës, kur lulet pjalmohen, ashtu u tërbuan edhe shumë figura të tjera të njohura që mbështetën nismën dhe krijuan hashtagun #Edheunë.
Aktorë, regjisor, gazetar, ekspertë të ndryshëm, gjithologë, patriotë, DJ, marangozë dhe hidraulikë, u përbetuan se do shkonin pas Kapexhiut, do “terrorizonin” qytetarët, do t’i ndalonin ata që të votonin, do të përlesheshin me ta dhe në fund do kërkonin vetë që të dënoheshin. Por nga këto asnjë nuk ndodhi.
Zhegu i vapës, mizat dhe mushkonjat ishin dhuna e 30 qershorit. Muzikë, valle, disa pijanecë dhe njerëz me shpirt të lirë kundërshtuan simbolikisht për protestë.
Të tjerët ishin në shtëpi, plazh apo pishina.
Gjithçka që ziente në rrjet me #Edheunë, u tret njësoj si inati i Lulzim Bashës./Dosja.al









