Hani i Valaresë ka qenë ndërtuar në fushë, përmes luginës që formohet nga mali i Lunxhërisë dhe Mali i Gjerë, përballë, në të dy krahët kishte ekzaktësisht fshatrat e Erindit dhe Mashkullorës. Aty duhet të ketë kaluar rruga në periudhën Bizantine që lidhte Tepelenën dhe Janinën, sepse rruga antike në periudhën romake, kalonte përmes fshatrave të Lunxhërisë, zbriste në Libohovë dhe vazhdonte në qafën e Peshkëpisë. Pronari i këtij hani ka qenë Xharau dhe Myrtezan Agai, nga Gjirokastra.
Është e njohur masakra te Hani i Valaresë e marsit të vitit181: Ali Pashai i shtroni në driza 780 burrat e Kardhiqit, të mbyllur në haurin ku rrinin kuajt e udhëtarëve, dhe urdhëroi mirditorët, që kishte në ushtrinë e tij, t’i vrisnin, por ata i thanë Pashait t’i armatoste kardhiqotët dhe të luftonin me ta burrërisht. Pashai u inatos dhe urdhëroi Thanas Vajën, i cili organizoi vrasjen e tyre nga bedenat e kalasë me gardën e tij. Populli e përjetësoi në këngë këtë mizori ku thuhet: “Në fushë të Valaresë,/ i biri i Han Kokopesë,/ vrau gjashtëqind e pesë”…
Përse u vranë Kardhiqit? Ali Pasha kishte marrë një borxh të madh tek agallarët e Kardhiqit, para se bëhej Vezir, këta e lajmëruan disa herë, por Pashai s’ua vuri veshin. Rastisi që te Ura e Kardhiqit të kalonte me mushkë Hankua, e ëma e Aliut dhe e bija, motra e tij. Kardhiqotët i kapën rob dhe i mbyllën në një shtëpi të trajtuara shumë mirë. I dërguan Pashait të dërgonte borxhin, për t’i lëshuar pengun. Një miku i Aliut nga Libohova, sikundër dëshmon një udhëtar i huaj, i dërgoi kardhiqotëve borxhin dhe ata e liruan nënën dhe motrën e Aliut, duke i ulur në shalën e mushkës mbrapsht, me domethënien se Aliu duhet ta shikonte Kardhiqin në ikje, të mos kthehej më atje.
Në literaturën e huaj shkruhet se kardhiqotët i kanë ç’nderuar nënën dhe motrën e Ali Pashës, dhe Aliu u hakmor. Të huajt nuk e njihnin traditën shqiptare se kjo nuk ndodhte kurrë në Shqipëri, as nuk mund ta perceptonin dot se në Shqipëri, sikur vajzës ose gruas t’i hiqej shamija e kokës, ose t’i flitet në rrugë apo në krua, ishte ç’nderim. Këtë e dinte mirë Aliu, mjaftonte mbajtja peng të konsiderohej turp i madh që i bëhej atij, prandaj i masakroi kardhiqotët me dredhi.
Pas vrasjes së Ali Pashës, ushtria turke ushtroi dhunë për ta nënshtruar vendin, i cili kishte jetuar një farë qetësie nga zgjedha otomane, kur sundonte Aliu. Në këto reprezalje edhe Hani i Valaresë, vendpushimi i Ali Pashës kur kthehej nga Tepelena për në Janinë, ose anasjelltas, ishte prishur. Kur motra e Ali Pashës po nisej për Tepelenë, i thotë mushkës që mori rrugën për te hani i Valaresë, shprehjen e famshme, sepse nuk e kishin më komoditetin dhe mbrojtjen e Ali Pashës, sikundër deri atëhere. Ndërsa në një variant tjetër të ngjarjes-legjendë, thuhet se dhe 10 vjet pas masakrës sa që gjallë Ali Pasha në këtë fushë nuk kulloti asnjë kafshë tjetër, përveç mushkave dhe kuajve të Ali Pashë Tepelenës. Por me vrasjen e tij aty vërshuan mushkat e kuajt e fshatrave përreth, ndaj ngeli shprehja “Harro mushke Valarenë”.