Nga ANTON CICANI
Nga Gjirokastra në Fushë-Krujë janë thuajse katër orë rrugë, bashkë me ndalesat… Nuk e dimë nëse Blerim Ziri, arbitri i ndeshjes Luftëtari-Teuta do të ketë pasur kohë të mendojë për maskaradën në ndeshjen e sotme, por një gjë është e sigurt: “pistoletën” nuk mund ta fshehë dot dhe sigurisht që në ndryshim nga “vrasësit me pagesë” që më pas humbasin gjurmët, këtë arbitër do ta shohim edhe në ndonjë ndeshje tjetër, pasi të jetë harruar gjithçka, ashtu si ndodh gjithmonë. Dhe, do të paraqitet në bankë për të tërhequr paratë që i takojnë për arbitrim, më falni, “vrasje”… E ndërsa përkëdhelim kombëtaren dhe Kristian Panuçin, sepse po na gëzojnë, kampionati ynë po humb dita ditës shikues, sepse nuk prodhon asgjë përveç dominimit të Skënderbeut, krizës së Partizanit dhe episodeve të turpshme të realizuara sipas “serive” nga “miqtë e Zirit”.
E ndërsa sezonin e shkuar, pikërisht Luftëtarin “e lanë” jashtë Europës, duke e kthyer Kupën e Shqipërisë në një teatër, këtë sezon, ndoshta edhe me fatin kundër, ekipi gjirokastrite rrezikon më shumë: të bjerë nga kategoria. Sepse nëse fati po luan një faktor negativ (dy shtylla edhe sot ndaj Teutës), arbitrat po nisin të bëhen protagonistë. Dhe, jemi vetëm në prag të fillimit të fazës së dytë. Sezonin e shkuar, epilogu i kampionatit pati atë skenë të frikshme në Kukës, ku arbitri Enea Jorgji do të kthehej në një “kamikaz” dhe do të shkatërronte gjithçka.
E ndërsa këtë sezon, kështu si ka nisur, Flamurtarit i duhet çdo ndeshje që të fitojë me të paktën dy gola diferencë, sepse një vendim kundër nga arbitri do të vijë, sidoqoftë, Luftëtari sot provoi një dhimbje të madhe, në dy episode kyçe, që nëse i shtohet edhe rasti i penalltisë në gjysmën e pjesës së parë, mjaftojnë për të çuar “në burg” edhe një arbitër që ndoshta sonte do të flejë më qetësinë më të madhe, por më i pistë se kurrë. As dushi nuk do të mund të fshijë njollat e pisllëkut në trupin e tij.
Deri kur Ziri & Co do të vazhdojnë këtë maskaradë? Deri kur FSHF do të vazhdojë të mbyllë sytë dhe veshët? Të presim, të shohim. Por, në fund, të mos i vijë keq askujt nëse në stadium do të jetë vetëm fotografët dhe kameramanët…
