“Sapo kam takuar një vajzë shqiptare, e cila ishte trafikuar pa e ditur në Europë” . Përmes këtij titulli gazetarja Louise Hulland sjell në gazetën prestigjioze britanike “Independent” historinë e “Natashës”, vajzës shqiptare që dashuria iu kthye në një makth sa hap dhe mbyll sytë. “Imagjinoni përfundimin e Universitetit, duke shkuar në pushime për t’u takuar me familjen e të dashurit tuaj dhe papritur e gjeni veten të tradhtuar nga dashuria juaj, të bllokuar në një bordello gati 1500 milje larg shtëpisë dhe të detyruar për prostitucion. Kjo është pikërisht ajo që ndodhi me “Natashan” dhe ajo dëshiron të tregojë historinë e saj për të bërë të qartë se kushdo mund të manipulohet nga trafikantët që synojnë të bëjnë dëm” shkruan Hulland.
Dy vjet më parë, “Natasha” 21 vjeçe, ishte në fund të karrierës së saj universitare në Shqipëri. Ajo ishte takuar me një student tjetër, “Pjetri” për disa muaj dhe ishte e ngazëllyer për një udhëtim të ardhshëm për të parë familjen e tij në Belgjikë. Do të ishte hera e parë që do të linte Shqipërinë dhe plani ishte të kalonte disa javë në Evropë, në mënyrë që të mund të njihte familjen e partnerit të saj, me synimin për t’u martuar. Por “Natasha” nuk e dinte që ajo do të kalonte vitin e ardhshëm në prostitucion të detyruar.
Ajo që ndodhi me Natashën nuk është aspak e pazakontë. Statistikat janë të frikshme. Gjatë pesë viteve të fundit, 89 milionë njerëz përjetuan një formë skllavërie moderne, sipas raportit të Organizatës Ndërkombëtare të Punës 2017. Ky raport i njëjtë deklaroi se në çdo ditë të caktuar të 2016, 40 milionë njerëz ishin viktima të skllavërisë moderne – me rreth 25 milionë njerëz në punë të detyruar. Gratë dhe vajzat përbënin 71 për qind të viktimave moderne të skllavërisë. Edhe pse “Natasha” ajo ka qenë e sigurt në Britaninë e Madhe për më shumë se një vit, ajo nuk mund të përmbajë lotët kur i duhet të rikujtojë përvojën e saj të hidhur.
“Unë kam vuajtur shumë, është shumë e vështirë ta fshij. Ndonjëherë ajo kthehet. ” Kur mbërriti në Belgjikë, “Pjetri” e kishte marrë atë në shtëpinë e një shoku. “Ai më tha, rrëfen “Natasha”, “nuk do të kthem më. Ju do të qëndroni këtu dhe do të shihni se çfarë do të ndodhë më vonë “.
“Pjetri” u largua nga shtëpia dhe kurrë nuk e pa më. Atë natë, ajo u çua në një dhomë gjumi me një burrë që nuk e kishte takuar kurrë më parë. Ai u bë klienti i saj i parë. Fillimisht, “Natasha” ishte në shok, por më pas dëshpërimi u rrit dhe ra në depresion. Ndërsa klientët vinin dhe shkonin, ashtu ndodhi edhe me shpresën e saj. Ajo u përpoq të merrte kontrollin e situatës duke refuzuar të kujdesej për veten me shpresën se burrat nuk do ta zgjidhnin atë kur të vinin në shtëpi. Muaj më vonë, “Natasha” zbuloi se ishte shtatzënë. E tmerruar, ajo kishte tejkaluar fazën që mund të kryente një ndërprerje të shtatzanisë dhe tutorët i kishin thënë se do të vazhdonte prostituimin deri sa fëmija të lindte.
“Më duhej të bëja diçka për të dalë nga kjo situatë”, thotë ajo. “E vetmja gjë që kisha në mendje ishte të dilja nga ky vend”. Dhe një mbrëmje verore, kur ishte shtatë muajshe shtatzënë, një mundësi u paraqit për t’u shpëtuar. “Kujdestarët” e saj ishin të hutuar dhe Natasha arriti të dilte nga bordello dhe të largohej. Mori çfarë mundi, dhe pasi shëtiste përreth një orë, ajo arriti të bindë një shofer kamioni për ti ardhur në ndihmë. Ajo i tha atij se nuk kishte një destinacion, mjafton që ta merrte me vete kudo që ai do të shkonte. Orë më vonë, dyert e kamionit u hapën dhe “Natasha” kuptoi se ajo ishte në Britani të Madhe. Ajo nuk di të tregojë në çfarë vendi e la shoferi, por thotë: “Ishte fati im i mirë që më ndihmoi”. Duke e rikujtuar këtë moment, “Natasha” shpërthem.
“Ajo që kisha parë në TV në lidhje me Britaninë e Madhe … Isha larg … po shkoj kaq larg … kështu që po mendoja për familjen time … dhe foshnjën në barkun tim”. Foshnja e saj lindi në mënyrë të sigurt dy muaj pas mbërritjes së saj në Britani. Tani po bën gati 18 muaj që “Natasha” u arratis nga tutorët e saj dhe pasi mori mbështetje nga Hestia, një organizatë që punon me viktimat e skllavërisë moderne në bashkëpunim me Ushtrinë e Shpëtimit, ajo ka filluar të rindërtojë jetën e saj në një mjedis të sigurt.
Ribashkimin me familjen e saj në Shqipëri e sheh të pamundur pasi ka frikë nga gjykimi i tyre. “Natasha” ende nuk mund të punojë pasi ajo është ende në pritje të një vendimi për statusin e saj të azilit, kështu që e ardhmja e saj është ende e paqartë. Megjithatë, përkundër ndjeshmërisë së saj, “Natasha” zgjodhi të flasë për hidhërimin e saj në mënyrë që t’i tregonte botës se kushdo mund të bjerë viktimë e skllavërisë moderne.
