Dy ditë më parë nisi në Gjirokastër eventi ‘Open Cinema’, një organizim i Qendrës Kombëtare të Kulturës dhe Bashkisë Gjirokastër. Veç interesit të ulët të treguar nga qytetarët, ndonëse është një ngjarje e rëndësishme artistike për qytetin, ndër të tjera ra në sy edhe një moment gjatë fjalës së poetit Agim Doçi. I thirrur në skenë nga prezantuesja Silvana Braçe, për të folur mbi kinemanë, Doçi devijoi disi dhe përfundoi te politika. Ai tregoi se ishte i impresionuar nga oratoria e kryebashkiakes Zamira Rami dhe kërkoi një mandat të dytë për të.
‘Mos shikoni asgjë tjetër, po dëgjoni Agim Doçin se mua më del fjala. Votojeni prapë edhe mandatin tjetër se ne do të na keni këtu’, u shpreh Doçi. Disi e çuditshme në fakt se si një poet si ai, hazërxhevap dhe ‘rebel’ deri diku, konsideron oratorinë si kriter primar për zgjedhjen apo rizgjedhjen e një kryebashkiaku ose funksionari tjetër. Kur vjen puna tek oratoria, Shqipëria në fakt është një rast tipik i politikanëve e zyrtarëve fjalëshumë e punëpak, rast tipik i demagogëve që veç flasin e nuk bëjnë asnjë punë. A është edhe Zamira Rami pjesë e këtij takëmi njerëzish?! Opinionet në këtë pikë janë subjektive.
Ndërkohë s’dihet se përse erdhi kjo kërkesë e beftë e poetit Agim Doçi, aq më tepër kur edhe Odeoni i Gjirokastrës kishte pak spektatorë në numër. Magjepsja e Agim Doçit nga oratoria e Zamira Ramit, të kujton magjepsjen e Ornela Vorpsit nga Edi Rama dhe regjistrohet si një rast tjetër i përzierjes së artit në politikë. Raste të ngjashme kemi parë plot, por kryesisht gjatë fushatës elektorale. Sot jemi gati 1 vit përpara zgjedhjeve lokale. Zamira Rami nuk e di nëse do të rikandidohet nga LSI-ja. Madje s’e ka ndarë as me veten e saj dilemën për një mandat të dytë.
